Bu yol sevdadan geçer

Bu yol sevdadan geçer,

Sevenler "lâ" dan geçer,

Âşıkların yolları

Daim Mevlâ'dan geçer.



Burada koyar canı,

Arzu eden Cânânı;

Âsümandan geçerken

Yıldız olur seyranı.



Onu görür her nücum,

Ederler ona hücum;

Geçen şamdan olmuş,

Dudakları da bir mum.



Geceyi gündüz eder,

Işığı dümdüz eder;

Uzaktan seyir eden,

Hâlimizi, söz eder.



Nidem, meşrebi değil,

Âşık mezhebi değil;

Burda âşıklar okur,

Çocuk mektebi değil.



(Kürsü) de durur Rahman,

Seven eder imtihan;

Şahadetname yazar,

Yazdığı mürekkep: kan.



Kalemi dürter cana,

Kâğıdı boyar kana;

Bu bir aşk âlemidir,

Benzemiyor irfana.



Bilinmez akıl ile

İlm ile, "nakil" ile

Zümrüdüanka kuşu

Bağlanır mı kıl ile?..



Varma, seni parçalar,

Ateşi seni dağlar;

(Emre) eğlendirmeye,

Durmaz candan nay çalar