yalnızlık......

yalnızlık büktü belimi artk.... neredesin dön gel sevdiğim...
menekşelerim pencere önünde solgun ve ömrüm bir gelincik kadar bitkin. uzayan gecelerde ışıksızım, koralevler içinde üşüyorum..
gökyüzüne miras bırakıp hasretimi, bir hilalin parlaklığına astım umutlarımı ve şimdi yalnızım....
yalnızlık,
hani krizin kalbi sıkıştırması gibi, gözlerin dolupta yaşlarını
sonsuzluklara bırakamaması gibi hazin ve öldürücü. bir nefeslik
sevdalara hasret kalmak ve yıldızlara derdini anlatamamak.
şimdi bir
kardelen gibi hissediyorum kendimi, yanlış mevsimde açan beşinci
baharın çiçeği gibi. ucuz hayatlardan arınmış, yalnızlığın çehresinde
açan bir tebessüm gibi. hani özlemek, hasret duymak yalnızlığın bir
geleneği belki, ama hiçbir yalnızlık değildir sevenin hakkı.
bir
hamalın sırtındaki yük kadar ağır yalnızlık ve bir beğeğin gözyaşları
gibi çaresiz. neden anlatıyorsun diye sorma bana sevgili. sen
bilemezsin ne denli ağırr olur yalnızlık.
eğer sen başlı başına bir yalnızlıksan....
Benim en anlamlı yalnızlığımsın...